Jul 9, 2012

Эйнштейний сүүлчийн мөрөөдөл. [1-р хэсэг]

Пакистаны Физикч 1979 оны Нобелийн шагналт эрдэмтэн Абдус Саламын Эйнштэйний сүүлчийн мөрөөдөл өгүүллийг доор буулгалаа.

Хүмүүс эрт дээр үеэс байгалийн үзэгдэл юмсыг аль болохоор цөөн, ерөнхий ухагдахуун ашиглаж ойлгохыг эрмэлзэж байв. Энэ үүднээс физикийн түүхэнд Ньютон, Максвелл, Эйнштэйн гурвын нэр нэг эгнээнд бичигддэг.Эд нар бол байгалийн хуулиудыг нэгтгэхэд хамгийн их амжилтанд хүрсэн эрдэмтэд.Ньютон, гурван зуун жилийн тэртээ дэлхийн татах хүчийг гравитацын хүчтэй (энд гравитацийн хүчтэй гэдэг нь дэлхийн татах хүчийг бүх ертөнцийн таталцалтай гэдэг утгаар хэрэглэгдэж байна.) адилтган үзэж нэгтгэсэн.Үүнээс хоёр зуун жилийн дараа Максвелл цахилгаан болон соронзон хүчнүүдийг нэгтгэж гэрэл бол энэхүү нэгдлийн илрэл гэдгийг баталсан.
Эйнштэйн 1905 онд огторгүй, хугацааны ухагдахууныг нэгтгэж улмаар арван нэгэн жилийн дараа огторгүй-хугацаа нэгдмэл цогц муруйлттай байдаг, үүний жишээ нь Ньютоны гравитац болохыг нотлон харуулсан юм. Энэ бол Ньютоны гравитац дээрх зоригтой нэгтгэлийн тод илрэл болохыг харуулж буй хэрэг ээ. Эйнштэйн цахилгаан үзэгдлийг Максвелл нэгтсгэсний адилаар цахилгаан соронзон хүчийг Ньютоны гравитацтай нэгтгэж болохгүй юу? гэдэг асуулт тавьжээ.Бид Ньютоны гравитац огторгүй-хугацааны муруйлтын илрэл байдгийг мэдэж байна.Дээрх асуултад болно хэмээн хариулах аваас Максвеллийн цахилгаан соронзонг огторгүй-хугацааны мөн ямар нэгэн геометр шинж чанарын илрэл мэтээр төсөөлөхөд хүрэх билээ.
Эйнштэйний сүүлчийн санаа энэ байв.Тэрээр амьд сэрүүн байсан бол тун ч үр өгөөжтэй энэхүү шинэ санааныхаа биелэлээ олох чигт гарсан дэвшилийг үзээд лавтайяа баярлах байсан билээ.